Tympanometria: na czym polega to badanie słuchu?

Co to jest tympanometria?

Badanie tympanometryczne to badanie słuchu niezwykle przydatne pod kątem diagnostyki wszelkiego rodzaju niedosłuchów. U dzieci najczęściej jest wykonywane w celu zdiagnozowania zapalenia ucha środkowego. Co ważne, tympanometria jest badaniem obiektywnym: oznacza to, że jego wynik jest niezależny od subiektywnych odczuć pacjenta, lecz w całości opiera się na danych, które da się precyzyjnie zmierzyć.

Tympanometria polega na rejestrowaniu wychylenia błony bębenkowej, która oddziela przewód słuchowy od ucha środkowego. To wychylenie następuje pod wpływem zmiany ciśnienia oraz bodźców akustycznych – dźwięków.  

Przebieg badania tympanometrycznego

Badanie laryngologiczne polega na wprowadzeniu do ucha sondy z zaślepką, która uszczelnia kanał słuchowy. Lekarz podłącza sondę do tympanometru: urządzenia generującego dźwięki oraz zmieniającego wartość ciśnienia. Tympanometr rejestruje odchylenia błony bębenkowej oraz reakcje mięśnia strzemiączkowego na generowane bodźce dźwiękowe i zmianę ciśnienia.

Tympanometria przebiega sprawnie – takie badanie słuchu trwa tylko kilka minut i jest bezbolesne. Nie trzeba się do niego specjalnie przygotowywać. Warto wiedzieć, że tympanometria może być dla pacjenta nieco nieprzyjemna, z uwagi na odczuwane zmiany ciśnienia oraz natężenie hałasu. Podczas badania pacjent nie może nic mówić ani przełykać.

Wskazania do przeprowadzenia badania słuchu

Sytuacji, w których powinno zostać przeprowadzone badanie tympanometryczne, można wymienić sporo. Tympanometria jest wskazana m.in. wtedy, gdy pojawiają się następujące dolegliwości:

• wrażenie „zatkanego” ucha,
• niedosłuch,
• podejrzenie zapalenia ucha środkowego,
• podejrzenie otosklerozy i tympanosklerozy,
• uraz akustyczny w wyniku którego podejrzewa się przerwanie łańcucha kosteczek słuchowych.

Ponadto wynik tego badania słuchu dostarcza wielu cennych informacji niezbędnych do prawidłowego dobrania aparatu słuchowego. Pozwala także ocenić funkcje nerwu twarzowego oraz zdiagnozować niewidoczną w badaniu otoskopowym mikroperforację błony bębenkowej.