Orzeczenie o niepełnosprawności a medycyna pracy
Orzeczenie o niepełnosprawności jest formalnym potwierdzeniem chorób czy ograniczeń, na podstawie którego można ubiegać się następnie o świadczenia, uprawnienia czy ulgi. Naturalnie więc jest ono również podstawą do korzystania z nich i warunkiem koniecznym w przypadku woli pobierania przytoczonych środków. Za wydanie takiego dokumentu odpowiedzialny jest odpowiedni miejscowo (powiatowy lub miejski) zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności. Ma ono również znaczenie przy aplikowaniu na niektóre stanowiska pracy. Bywa, że niepełnosprawność dyskwalifikuje potencjalnego pracownika z możliwości podjęcia pracy ze względu na charakter obowiązków na danym stanowisku. Nie oznacza to jednak, że osoba z orzeczeniem o niepełnosprawności nie może podjąć pracy.
Osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności w obliczu badań i przepisów BHP
Osoby z orzeczeniem mogą wykonywać obowiązki zawodowe po poddaniu się wymaganym badaniom wstępnym i z ich pozytywnym wynikiem. Jest to standardowa procedura dla wszystkich pracowników rozpoczynających pracę na nowym stanowisku, podpisujących umowę z nowym pracodawcom. Mając orzeczenie o niepełnosprawności warto jednak zwrócić się do lekarza medycyny pracy i klarownie przedstawić mu sytuację oraz oczekiwane warunki pracy. To pozwoli mu rzetelnie określić zdolność do wykonywania konkretnych obowiązków i skupić się na problemie, będącym podstawa wydania orzeczenia. Będąc świadomym wszystkich czynników będzie on mógł również szczegółowo ustalić niezbędne warunki oraz maksymalny czas, w jakim pacjent może wykonywać obowiązku zawodowe. Jeśli lekarz medycyny pracy nie orzeknie o niezdolności pacjenta do wykonywania obowiązków służbowych, jest on uprawniony do podjęcia pracy.
Należy pamiętać jednak o tym, że w prawo pracy ściśle łączy się z przepisami BHP, które mają szczególne znaczenie dla osób z niepełnosprawnością i zabezpieczają je przed praca ponad ich możliwości. Osoby z orzeczeniem niepełnosprawności mają zagwarantowane jasno określone warunki pracy, które powinien zapewnić im pracodawca. Co więcej, mają one dodatkowe przywileje m.in. dotyczące ilości dni urlopowych.
