Jak czytać wynik badania EKG?

Badanie elektrokardiogramem, w skrócie EKG, to szybka i bezbolesna procedura medyczna, umożliwiająca diagnostykę chorób serca i wykrywanie między innymi zaburzeń rytmu serca oraz jego niedokrwienia. Sprawdź, jak przebiega badanie i jak należy odczytywać jego wynik.

Jak przebiega badanie EKG?

Aby dokonać pomiaru elektrycznej aktywności serca, należy na ciele pacjenta umieścić zestaw elektrod, połączony kablami z rejestratorem. Elektrody rejestrujące umieszcza się w kilku miejscach na ciele pacjenta, z czego dwie elektrody umieszcza się powyżej nadgarstków, jedną tuż powyżej lewej kostki, sześć na przedniej części klatki piersiowej oraz jej lewym boku. Wynik EKG ma postać zapisu graficznego, przedstawiającego aktywność serca.

Wykres składa się z dwunastu krzywych, odpowiadających dwunastu układom rejestrującym. Szybkość zapisu pozwala obliczyć częstotliwość akcji serca, a także ocenić, czy jest ona prawidłowa. Zbyt szybka świadczyć będzie o tachykardii, zbyt powolna o bradykardii. EKG pozwala również prześledzić miarowość bicia serca, źródło impulsów, oś elektryczną serca oraz ewentualne zaburzenia rytmu serca. W ten sposób zdiagnozować można migotanie lub trzepotanie przedsionków, a także przerost mięśnia sercowego.

Szczegółowy odczyt badania EKG

Lekarz, odczytując wynik badania EKG zwróci szczególną uwagę na załamek P, informujący o czasie skurczu przedsionków serca. Jeśli jest on niewidoczny na wykresie, oznaczać to może migotanie przedsionków lub podwyższony poziom jonów potasu, a także tachykardię. Zbyt wysoki natomiast świadczyć będzie o przeroście prawego przedsionka serca. Kolejny ważny parametr na wykresie to zespół QRS, składający się z trzech załamków i obrazujący czas skurczu komór.

Jeśli załamki R i S są wysokie, możemy mieć do czynienia z zawałem tylnej ściany mięśnia sercowego. Patologie w obszarze QRS świadczyć mogą ponadto o rozległym uszkodzeniem serca, przeroście komór, płynie w worku osierdziowym lub ogniskowym bloku śródkomorowym. Ważny będzie również załamek T. Zbyt wysoki mów o ryzyku ostrego niedokrwienia mięśnia sercowego lub hiperkaliemii, odwrócony o przeroście przerost komory serca, zawale lub niedokrwieniu mięśnia sercowego.

Rytm serca uwidoczniony w badaniu EKG jest określany poprzez pomiar odległości pomiędzy kolejnymi załamkami P.